Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Żołna w ORZ

W sierpniu do ośrodka rehabilitacji zwierząt w Biebrzańskim Parku Narodowym trafił podlot żołny. Ptak został znaleziony pod wylotem nory gniazdowej. Najprawdopodobniej za wcześnie opuścił gniazdo, a upadek spowodował uszkodzenie skrzydła. W ośrodku zwierzę zostało zbadane, opatrzone, ogrzane i nakarmione. Młoda żołna pozostanie w ośrodku do momentu uzyskania lotności. Wówczas zostanie wypuszczona do środowiska naturalnego.

EDIT: Żołna już wróciła do środowiska naturalnego. Zapraszamy do galerii zdjęć!

Żołna Merops apiaster (Linnaeus, 1758) jest ptakiem należącym do rzędu kraskowych (Coraciiformes). Dorosłe żołny są jaskrawo ubarwione, osiągają długość ciała 28-30 cm i masę ciała 50-75 g. Młode osobniki mają skromniej ubarwione upierzenie. Dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony. Żołny żerują w locie, żywiąc się owadami, głównie błonkówkami, chrząszczami i ważkami. Owady żądlące miażdżą końcem dzioba, unikając w ten sposób użądlenia.

W Polsce są to bardzo nieliczne ptaki lęgowe, pojawiają się w maju, na zimowiska odlatują w sierpniu. Natychmiast po przylocie do kolonii lęgowej pary rozpoczynają kopanie nor gniazdowych w wysokich piaszczystych urwiskach. Usuwając z drążonego korytarza nawet do 10 kg piasku, żwiru i kamieni, potrafią wydrążyć nory o długości 150-200 cm. Początkowo pary kopią kilka nor, jednak wykańczają tylko jedną, pozostałe służą do wprowadzania w błąd drapieżników. Niektóre pary lęgowe mają pomocników, najczęściej synów z ubiegłorocznego lęgu, którzy pomagają im w kopaniu nor i karmieniu potomstwa. Samica składa 4-6 (10) jaj, w dzień wysiaduje je na zmianę z samcem, nocą sama. Pisklęta opuszczają norę w wieku około 30 dni.

Nieliczne, największe kolonie lęgowe żołn w Polsce są oczyszczane ze śmieci i odpadków gromadzonych na dnie wyrobisk przez okolicznych mieszkańców oraz ogradzane, w celu ochrony tych ptaków przed nachalnymi „miłośnikami” przyrody.

Zapraszamy również do zapoznania się z artykułem: "Pokrzywnica w ORZ"

Bibliografia:

1. Kruszewicz A. G. (2005): „Ptaki Polski Tom I”. Oficyna wydawnicza „Multico”, Warszawa
2. Svensson L., Grant P. J. (2012): „Ptaki. Przewodnik Collinsa”. Oficyna wydawnicza „Multico”, Warszawa

• autor: Agnieszka Tylkowska, data: 2018-08-05