Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Połowa grudnia, a tu nie widać zimy! Sezon ogórkowy… Postanowiłem zatem zmienić nieznacznie formę tzw. newsów przyrodniczych i od czasu do czasu wrzucać coś niekoniecznie ściśle związanego z przyrodą.
Dzisiaj zatem o potędze zaklętej w kilkuset tonach stali. Wbrew powszechnemu przekonaniu, że na tym kwiaty nie rosną – można tam je jednak znaleźć! A więc jednak trochę o przyrodzie.

O tym, że liście drzew zmieniają jesienią swój typowy, letni - zielony kolor na różne odcienie żółci, czerwieni i brązu – wiedzą wszyscy. Niektórzy z nas znają nawet wytłumaczenie tego zjawiska, które ma podłoże fizjologiczne. Jesienią dominująca rola chlorofilu (zielonego barwnika) zaczyna obniżać się, a do głosu dochodzą inne barwniki, które do tej pory były maskowane przez wspomniany chlorofil - liście żółkną. Czerwienieją natomiast na drodze trochę bardziej skomplikowanych i energochłonnych procesów fizjologicznych.

Uwaga, uwaga nadchodzi …Jesień zawitała nad biebrzańskie bagna i torfowiska. Nie oznacza to jednak, że nic się nie dzieje. Kwitnie kilka bardzo ciekawych gatunków roślin. O jednej z nich, niezwykle rzadkiej – niebielistce, już kiedyś pisałem. Dwie pozostałe są w Naszym Parku całkiem często spotykane. Zarówno goryczka jak i niebielistka są pod ścisłą ochroną!

Na biebrzańskich łąkach zrobiło się cicho i sentymentalnie. I choć wciąż w wielu miejscach dominuje zieleń to pojawiają się już pierwsze oznaki nadchodzących zmian…Tak, tak – lato przemija wraz upiornymi gzami i komarami. Nastaje pora porannych mgieł, pajęczyn i przymrozków. Na szczęście kwitnie jeszcze sporo gatunków roślin.

Tym razem o roślinach, które towarzyszą naszym peregrynacjom. Bez względu na to jak będziemy podróżować: pieszo, rowerem czy samochodem – przeważnie nie zwracamy na nie uwagi. Jak to zwykle bywa – nie tylko u facetów - uganiamy się za tym, co jest rzadkie, piękne i kolorowe… A te przydrożne traktujemy po macoszemu. Zgniatamy je naszymi buciorami, kołami samochodów, zasypujemy piachem i solą. Mało tego - celowo wytaczamy coraz cięższe działa: kosimy a ostatnio po prostu stosujemy herbicydy (oczywiście jesteśmy „ekologiczni” i w związku z tym są one biodegradowalne!).

Już niedługo bo 1 lipca 2011 roku Polska obejmuje Przewodnictwo w Radzie Unii Europejskiej. Przez kolejnych 6 miesięcy będziemy sprawować tzw. Prezydencję. W związku z tym , w piątek, w Warszawie na Placu Zamkowym rozpocznie się układanie unikalnego Dywanu Kwiatowego z motywem logo polskiej prezydencji. Czy będą tam albo przynajmniej ? Obawiam się, że niestety nie!

Na początek trochę nie na temat bo nie o przyrodzie tylko o zbliżającej się Nocy Świętojańskiej.
Już niedługo, w nocy z 23 na 24 czerwca w wigilię świętego Jana Chrzciciela, będziemy obchodzić Noc Kupalną.

W związku z projektem żelbetowego jazu na Kanale Woźnawiejskim zrodził się pomysł ewentualnego nawiązania jego architektonicznej konstrukcji do wzniesionej w latach 1882 - 1892 Twierdzy Osowiec. Stanowiła ona element systemu obronnego zachodnich granic imperium rosyjskiego. Położona jest na lewym brzegu Biebrzy w rejonie połączenia z Kanałem Rudzkim.

Co może kryć się w tym krótkim enigmatycznym zdaniu?
Mija już kilkadziesiąt lat naukowej eksploracji doliny Biebrzy. Niektóre grupy organizmów zostały poznane w stopniu niemal pełnym – powiedzmy zadawalającym, np. nasza biebrzańska ornitofauna. I tak dla przykładu znamy już wszystkie gatunki ptaków, które tu się gnieżdżą. Dużo wiemy na temat biebrzańskich ssaków, płazów, motyli, pająków. A jak to wygląda w przypadku roślin?

Orlików mamy wiele. Internet podaje, że mamy: kilka miejscowości o nazwie „Orlik”, górski szczyt, dwóch generałów brygady, samolot, zespół akrobacji lotniczych i okręty. Oczywiście mamy też 2 gatunki ptaków: orlika krzykliwego i grubodziobego. Z tego ostatniego strasznie jesteśmy dumni w Naszym Parku. Rok 2011 został nawet ogłoszony w Biebrzańskim PN!