Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Dlaczego zamiast tradycyjnego koszenia kosą wykorzystywany jest ciężki sprzęt?

 Najlepszym dla przyrody sposobem koszenia jest ręczne wykaszanie kosą tradycyjną. Niestety, w dobie mechanizacji rolnictwa umiejętność koszenia kosą niemal całkowicie zanikła. Koszenie ręczne na dużą skalę nie jest możliwe także z przyczyn organizacyjnych i finansowych. Prowadzenie zabiegów na dużych powierzchniach (na terenie Parku corocznie kosi się ok 2 tys. ha) wymaga zatem stosowania innych rozwiązań. Najcenniejsze siedliska, które mogłyby ulec zniszczeniu wskutek przejazdu ciężkiego sprzętu wciąż są koszone ręcznie, najczęściej przy użyciu kosy spalinowej. Sprzęt mechaniczny może być natomiast wykorzystywany w miejscach, gdzie nie powoduje on uszkodzeń darni i wierzchniej warstwy gleby. Osoby koszące grunty BbPN muszą przestrzegać pewnych zasad, przede wszystkim zaczynać pracę od środka i kierować się na zewnątrz powierzchni, co pozwala zwierzętom na ucieczkę. Nie można też prowadzić prac w ciągu pierwszych dwóch godzin po wschodzie słońca i dwóch ostatnich godzin przed zachodem. Pozwala to m.in. uniknąć płoszenia żurawi na noclegowiskach oraz łosi i jeleni w okresie bukowiska i rykowiska. Wśród pojazdów mechanicznych poruszających się po biebrzańskich bagnach uwagę zwracają ratraki: pojazdy wykorzystywane do ubijania śniegu na stokach narciarskich, które nad Biebrzą zostały zaadaptowane do koszenia łąk. Ratrak, choć jest dość ciężki, z uwagi na zastosowanie gąsienic, lepiej, niż ciągnik radzi sobie w terenie podmokłym, tworzy też mniej kolein w trakcie przejazdu.

Opracowanie: zespół ds. dzierżaw