Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Wielkie grabienie

Równocześnie, gdy jedna grupa pracowników Biebrzańskiego Parku Narodowego walczyła z obcymi gatunkami roślin, które zadomowiły się w Parku, inni dzielnie zbierali biomasę pozostałą po Biebrzańskich Sianokosach na Bagnie Ławki. To już kolejna impreza integracyjna zorganizowana w ramach obchodów 20-lecia Parku.   

Chcąc zachować otwarty charakter torfowisk musimy je ochraniać w sposób czynny.  Park od wielu już lat propaguję idę ręcznego koszenia w celu utrzymania tradycyjnego krajobrazu biebrzańskich łąk.  W taki sposób gospodarowano na Bagnach Biebrzańskich od wieków, dzięki czemu zachowały one swoje cenne walory przyrodnicze.  Zebrane siano układano w stogi, które stanowiły charakterystyczny element jesiennego krajobrazu doliny. Szkoda, że miłe dla oka tradycyjne kopy siana zastąpiły nieciekawe bele. Dla młodszych pracowników  Parku grabienie siana i układanie go w stogi to nauka zanikającej  tradycji, dla trochę starszych to zapewne miłe wspomnienie  dzieciństwa.

Po skończonej pracy wszyscy spotkali się przy ognisku na symbolicznej grochówce i bigosie.

• autor: Tekst: Krzysztof Frąckiel, data: 2013-10-08