W lasach w czasie zimy na młode drzewa czyha wielu „amatorów”. Jednym z nich jest łoś. Drzewa iglaste preferowane zimą przez łosia na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego to przede wszystkim sosna i świerk. Według różnych źródeł udział sosny w zimowej diecie łosi może wahać się od 42 do 93%. Żołądek łosia składa się z czterech części, a silnym procesom fermentacji sprzyja odpowiednia mikroflora jelitowa. Zimą większość biebrzańskich łosi przenosi się z torfowisk do borów, jednak w zależności od grubości pokrywy śnieżnej dieta łosia w poszczególnych latach może się różnić. Jeżeli jest dużo śniegu to w diecie łosia zmniejsza się udział roślin runa. Zimą najczęściej można dostrzec łosie w lasach w których przeprowadza się trzebieże. Kilka razy udało mi się zimą dostrzec łosia klęczącego na drodze i wylizującego z drogi sól. Ponadto w zimowej diecie łosia odnajdziemy pędy drzew, krzewów i krzewinek a nawet porosty. Jednak bezwzględnie najciekawszym miejscem, z którego biebrzański łoś pozyskiwał świerkowe igliwie, był cmentarz w Downarach, otóż pewnej zimy jeden z łosi wyspecjalizował się w zjadaniu tamtejszych wieńców pogrzebowych. Na dolnym zdjęciu widać świerk obgryziony zimą przez łosia przypominający bonsai, gdyby ktoś zechciał go odpowiednio przystroić, byłoby to najbardziej oryginalne drzewko (szczególnie w okresie bożonarodzeniowym).
Tekst i zdjęcia: Andrzej Mydliński (BbPN)
Osowiec-Twierdza 8, 19-110 Goniądz
tel. +48 857380620, 857383000
fax +48 857383021
e-mail: sekretariat@biebrza.org.pl