Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Czeczotki

W Europie występują 3 gatunki czeczotek: tundrowa Acanthis hornemanni, czeczotka (zwyczajna) Acanthis flammea oraz czeczotka brązowa Acanthis cabaret. Taki podział przyjęto m.in. w Polsce, ale ze względu na fakt, że są to gatunki bliźniacze słabo izolowane, wszystkie one często między sobą hybrydyzują. Na szczęście istnieje szereg cech, które pozwalają je od siebie odróżnić, tym niemniej sztuka do łatwych nie należy. Pierwsza z nich spotykana jest w Polsce rzadko, na przelotach. Co roku odnotowuje się tu kilkadziesiąt spotkań. Nielicznie gniazduje u nas czeczotka brązowa, głównie w parkach narodowych: Tatrzańskim i Karkonoskim, ostatnio również w miastach pogórza Sudetów. Jest to gatunek ograniczony zasięgiem wyłącznie do Europy, podczas gdy dwa pozostałe spotkamy też w Ameryce Północnej. Czeczotkę zwyczajną można zobaczyć w Polsce najłatwiej, szczególnie właśnie teraz, na przelotach. Gatunek ten obrał również nasz kraj jako dogodne miejsce do przezimowania. Wyraźne fluktuacje liczebności w tym czasie związane są przede wszystkim z urodzajem nasion brzozy. Lokalnie można je też spotkać na rozległych nieużytkach, gdy poszukują nasion chwastów. Co kilka-kilkanaście lat zdarzają się wyjątkowo zmasowane naloty czeczotek, które mają charakter inwazyjny, związane właśnie z dostępnością pokarmu, ale też pogodą, gdy warunki na północy nie gwarantują bezpiecznego przezimowania. Zwykle czeczotki tworzą stada złożone z kilkudziesięciu osobników lub dołączają do stad czyży. W okresie nalotów notowano w Polsce grupy liczące po kilka tysięcy osobników. Odzywają się bardzo często w locie, twardym „czetczet”:

https://www.xeno-canto.org/595602

Autor tekstu: Beata Głębocka BbPN

Autorzy zdjęć: Grzegorz Grygoruk, Oliwier Myka

Głos czeczotki źródło: https://www.xeno-canto.org/explore