Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Pokrzywnica w ORZ

W czerwcu do ośrodka rehabilitacji zwierząt w Biebrzańskim Parku Narodowym trafiły dwa pisklęta pokrzywnicy. Nie wiemy w jaki sposób znalazły się w rękach człowieka, szczególnie, że są to bardzo skryte i płochliwe ptaki. Pisklęta natychmiast zostały umieszczone w inkubatorze w optymalnej dla nich temperaturze. Niestety jeden z nich trafił do nas w bardzo złym stanie i nie udało się mu pomóc. Drugi maluch rósł bardzo szybko i na początku lipca wrócił do środowiska naturalnego.

Pokrzywnica Prunella modularis (Linnaeus, 1758) jest niewielkim ptakiem (długość ciała 13-14,5 cm, masa ciała 19-20 g), należącym do rodziny płochaczy. Samce nie różnią się od samic, które jedynie w sezonie lęgowym mają wyraźną plamę lęgową. Osobniki dorosłe mają czerwone tęczówki, a młode ciemnobrązowe. Żerują głównie na ziemi, żywiąc się owadami.

Pokrzywnice zasiedlają obszary borów świerkowych wschodniej i północnej Europy, skąd wędrują na południowe krańce kontynentu. W Polsce przebywają od marca do października. Występują na całym obszarze naszego kraju, są pospolitymi mieszkańcami iglastych młodników i borów świerkowych. Żyją również w miastach, parkach i ogrodach.

Pokrzywnice mogą żyć zarówno w parach monogamicznych, jak i w poligamicznych komunach. Samiec może być poligamistą, a samica żyć w związku z kilkoma samcami (poliandria). Zdarza się również poligynandria, gdy ptaki różnych płci żyją w komunie, w której każdy z każdym stara się mieć potomstwo. W takiej grupie dominują samce alfa, pozostałe samce pomagają w wychowywaniu potomstwa. W sezonie lęgowym jądra samców osiągają masę równą 4% masy ciała. Nic dziwnego, skoro przeciętna samica odbywa dwie kopulacje w ciągu godziny, natomiast jeśli jest w związku z jednym samcem, to tylko jedną na dwie godziny. Monogamia jest jednak u nich rzadkością. W efekcie w jednym gnieździe są zwykle pisklęta różnych ojców, a samica zyskuje pomocników, którzy pomagają jej w karmieniu potomstwa. Samica sama zajmuje się budową gniazda, które jest zwykle doskonale ukryte. Składa 4-6 pięknie wybarwionych na turkusowoniebiesko jaj i wysiaduje je przez 12-13 dni.

Zapraszamy również do zapoznania się z artykułem: „Pisklęta i podloty w ORZ”

Bibliografia:

1. Kruszewicz A. G. (2005): „Ptaki Polski. Tom II”. Oficyna wydawnicza „Multico”, Warszawa
2. Svensson L., Grant P. J. (2012): „Ptaki. Przewodnik Collinsa”. Oficyna wydawnicza „Multico”, Warszawa

• autor: Agnieszka Tylkowska, data: 2018-07-05