Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Zmiany klimatyczne wpływają na życie lasu.

Wczesna i sucha wiosna 2018 roku zbiera ponownie swoje pokłosie w drzewostanach Biebrzańskiego Parku Narodowego. Służby Parku Narodowego Obrębu Ochronnego Basenu Dolnego obserwują zjawisko zamierania sosen. Jest to zjawisko, które objawia się  obumieraniem igieł oraz ich brunatnieniem. Proces zamierania drzew jest szczególnie widoczny na granicy polno-leśnej. Drzewa  z objawami chorobowymi  znajdują się w odległości kilkudziesięciu metrów od użytków rolnych, czy dróg w głąb lasu i na wystawie południowej, gdzie drzewa wystawione są intensywnie na promienie słoneczne oraz dodatkowo przesuszane  są przez wiatr. Brak wody powoduje osłabienie drzew, które są idealną bazą żerową dla kambiofagów (owadów odżywiających się odżywiających się miazgą i łykiem, tkankami drzew tworzącymi warstwę między korą a drewnem): cetyńca mniejszego, cetyńca większego, rytownika dwuzębnego czy przypłaszczka granatka. Coraz groźniejszy staje się także do tej pory mało aktywny kornik ostrozębny, który atakuje sosny.
 Mamy nadzieję, że ostatnie intensywne opady deszczu spowodują poprawę  kondycji naszych lasów.

Tekst i zdjęcia: Robert Kowalewski (BbPN)
 

• autor: PT