w trosce o bagna i ludzi

Mały - wielki storczyk

Mała - wielka gwiazda biebrzańskiej flory. Trudno wypowiedzieć jego nazwę, ale jeszcze trudniej go odszukać w środowisku. Nie dość, że jest bardzo rzadki, to na dodatek bardzo mały i niepozornie ubarwiony. Kryje się w trudno dostępnych mocno zabagnionych mechowiskach, do których zwykle dostępu strzegą przepisy prawa ochrony przyrody. Jeszcze trudniej daje się zaobserwować w pierwszych latach swojego rozwoju. Do wykiełkowania potrzebuje obecności w podłożu odpowiedniego gatunku grzyba. Dopiero w trzecim roku po „współpracy” z grzybem wyrasta pierwszy pęd młodociany tylko z jednym niewielkim liściem. W kolejnych latach roślina rozwija już po dwa liście, ale pierwsze kwiaty pojawiają się dopiero w siódmym roku od wykiełkowania nasion. Ten skromny, malutki storczyk pomaga chronić inne cenne gatunki roślin i zwierząt związanych z torfowiskami. Bowiem tam, gdzie występują lipienniki łatwiej uzyskuje się środki pieniężne na czynną ochronę dużych powierzchni mokradeł i ich mieszkańców m.in. wierzby lapońskiej, skalnicy torfowiskowej, kukułki krwistej czy różnych zagrożonych wyginięciem ptaków siewkowych.

Piotr Tałałaj (BbPN)