w trosce o bagna i ludzi

Ponad granicami: ochrona orlika grubodziobego na terenach lęgowych i zimowiskach oraz na trasie migracji

                W lipcu 2023 r. Biebrzański Park Narodowy przystąpił do realizacji projektu 101113849 — LIFE22-NAT-PL-GSELIFEAboveBorders pt. ,,Ponad granicami: ochrona orlika grubodziobego na terenach lęgowych i zimowiskach oraz na trasie migracji'. Projekt jest współfinansowany przez instrument finansowy LIFE Komisji Europejskiej, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Biebrzański Park Narodowy. Zakończy się 31 października 2027 r. Głównym Beneficjentem projektu jest Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Całkowita wartość działań prowadzonych przez Biebrzański Park Narodowy wynosi 1 077 867 euro.

                Celem projektu jest zrównoważone poprawienie warunków lęgowych oraz zwiększenie liczebności orlika grubodziobego (Clanga clanga) na terenie Unii Europejskiej, a także zmniejszenie zagrożeń i zabezpieczenie kluczowych miejsc zimowania gatunku wzdłuż jego szlaku migracyjnego. Biebrzański Park Narodowy przyczyni się do przetrwania tego gatunku poprzez zwiększenie jego populacji. Będzie to realizowane poprzez stworzenie na terenie Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt i Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego oraz O.O. Grzędy infrastruktury potrzebnej do odchowu piskląt, a także stopniowego przyzwyczajania ptaków do życia w naturalnym dla nich środowisku. Wszystkie działania będą przeprowadzone ze zminimalizowaniem kontaktu z człowiekiem.

Poprzez realizację projektu zostaną wykonane następujące działania:

1. Wykup gruntów na terenach żerowiskowych i lęgowych orlika grubodziobego (Clanga clanga) oraz budowa ogrodzenia na około 16ha – umożliwi długoterminowe zarządzanie i zabezpieczenie terenów stanowiących atrakcyjne miejsce bytowania dla gatunku.
2. Adaptacja i remont pomieszczeń do wykluwania i odchowu piskląt w budynku Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt i Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego – umożliwi odchów piskląt w bezpiecznych warunkach z zachowaniem reżimu sanitarnego.
3. Budowa wolier pierwszego i drugiego stopnia oraz platformy żerowiskowej – umożliwi stopniowe przyzwyczajanie ptaków do samodzielnego bytowania.
4. Zamontowanie systemu monitoringu wokół woliery drugiego stopnia oraz jej ogrodzenie – umożliwi stałą kontrolę nad ptakami oraz skuteczniejsze eliminowanie zagrożeń oraz ich zabezpieczenie.
5. Przebudowa linii energetycznej – jest niezbędna, aby usunąć zagrożenie dla przelatujących ptaków.
6. Budowa drogi gruntowej do woliery drugiego stopnia – zapewni łatwy dostęp do ptaków w celu zostawiania pokarmu.

• autor: Oliwia Madej, data: 2024-02-22