w trosce o bagna i ludzi

Ochrona ekosystemów leśnych

Od momentu powstania Biebrzański Park Narodowy realizuje program działań ochronnych w ekosystemach leśnych. Corocznie realizowane są zabiegi z zakresu pielęgnacji lasu w ramach zabiegów o charakterze czyszczeń i trzebieży mające na celu poprawę struktury drzewostanów (4085,1 ha w latach 1994-2021). Nie prowadzi się zalesień, zdając się w tym zakresie na spontaniczne siły przyrody Odnowienia prowadzone były: na powierzchniach luk powstałych w wyniku intensywnych żerów kornika drukarza (17,7 ha w latach 1996-97, 0,3 ha w roku 2015 i 0,48 w latach 2018-19) i wiejących silnych wiatrów (1,5 ha w roku 2013 i 9,8 ha w roku 2014), zainicjowanych odnowień naturalnych (1,4 ha w latach 1998-2002) oraz w ramach przebudowy drzewostanów (9,78 ha w latach 2001-14 i 3,18 ha w latach 2018-19. Na najuboższych siedliskach Biebrzańskiego Parku Narodowego wysadzono podszyty (65,9 ha w latach 1995-2000). Jednocześnie z działaniami hodowlanymi prowadzony jest monitoring czynników zagrażających stabilności drzewostanów. W razie potrzeby podejmuje się działania (cięcia sanitarne, zwalczanie mechaniczne lub chemiczne), mające na celu ograniczenie skutków silnego żerowania niektórych gatunków owadów. W celu zwiększenia walorów ochronnych, stabilności ekosystemów leśnych, wzbogacenia bazy żerowej różnych gatunków zwierząt oraz miejsc ich bytowania, zostały utworzone na istniejących już lukach i obrzeżach lasu: 12 oszyjków (2,07 ha w roku 2013), 17 remiz (2,35 ha w roku 2013 i 1,00 ha w roku 2014), głównie na siedliskach Bśw i BMśw. Działania w ekosystemach leśnych konsultowane są ze specjalistami z Zespołu Ochrony Lasu w Olsztynie, Instytutu Badawczego Leśnictwa, uczelni leśnych i nieleśnych oraz praktykami z sąsiednich nadleśnictw.

Lasy Biebrzańskiego Parku Narodowego są źródłem drewna dla lokalnej ludności. Osoby indywidualne mają możliwość osobistego pozyskiwania (tzw. kosztem nabywcy) drewna opałowego, żerdzi lub średniowymiarowych sortymentów użytkowych. Surowic tartaczny i wałki użytkowe kupowane są przez lokalny przemysł drzewny: tartaki, producentów palisad i palet. Część surowca drzewnego trafia w głąb kraju do przerobu w papierniach. Środki ze sprzedaży drewna pozyskanego w ramach niezbędnych zabiegów ochronnych przeznaczane są na pokrycie kosztów ochrony przyrody. Od początku istnienia parku działania ochronne w ekosystemach leśnych dotowane były przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, a w latach 2013 r. - 2021 r. również przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe z funduszu leśnego.